Column: Wannabe vintage

Een 30 jaar oude kitscherige skitrui verkopen? Plak er schaamteloos de term ‘vintage’ op en je kan er ineens 20 euro meer voor vragen. Voor oerlelijke koffiesetjes van oma die zelfs de vuilbak niet waard zijn, geldt hetzelfde. Dat ‘vintagiseren’ is een strategie die onder steeds meer Instagram influencers bekend is. Ze roven de zoveelste kringwinkel leeg van serviessets van senioren die nu uit Ikea-servies van het rusthuis eten, vazen van de dementerende buren, glazen die vroeger gratis aan het tankstation te verkrijgen waren… en verkopen die ongegeneerd door aan een ‘eerlijk’ prijsje waarvoor je ze even goed zelf kan halen in de verst verwijderde kringwinkel met een gehuurde Aston Martin.

En toch vliegen ‘vintage’ spullen de virtuele deur uit. Mensen hebben blijkbaar minder vertrouwen in hun eigen smaak dan in een stuk dat met slechts drie artistieke foto’s zo is tentoongesteld dat je de gebreken niet ziet. Alsof die Art Deco-lamp evengoed in je interieur tussen de Action-spullen past dan op dat witte satijnen laken op de Instagramfoto. Als die vaas al heelhuids tot bij de trotse nieuwe eigenaar geraakt, want de doorverkopers zijn ‘niet verantwoordelijk in geval van schade tijdens de verzending’. Zelf gaan afhalen kan natuurlijk ook, maar dat doe je dan best met de fiets of te voet om Greta Thunberg niet op je dak te krijgen. Trouwens, een pro-klimaat kringloper doet dat vanzelf.

"Ik besliste dat ik geen munt zou slaan uit die gemakzuchtige passiviteit. Nee, ik stond als veganist liever frieten te bakken in de vleesgeurende fastfoodketen."

Toegegeven: er staan prachtstukken tussen. Voor mensen die mee willen surfen op de tweedehands trend, maar zich te goed voelen om zich in een kringloopwinkel of op de rommelmarkt te tonen , is tweedehands doorverkoop via Instagram de redding. Meer zelfs, ik ben een ietsiepietsie jaloers. Twee jaar geleden heb ik zelf de gekke gedachte gehad om mijn vintage vondsten door te verkopen en er mijn winst uit te slaan. Dan stond ik nu niet meer te werken in de McDonald’s of te schrijven over konijnen voor mijn ‘copywriting job’. Maar ik besliste toen dat ik geen munt zou slaan uit zo’n gemakzuchtige passiviteit. Nee, ik stond als veganist liever frieten te bakken in de vleesgeurende fastfoodketen. Want dat is pas ecologisch verantwoord werken. En trouwens, als ik op slag verliefd word op een tweedehands item dan zet ik het - letterlijk - op een voetstuk. Welk mens met een gezond hart kan die spullen doorverkopen als platte commerce?

Dus als je een liefhebber bent van tweedehands spullen en je hebt er (g)een oog voor, dan kan je er evengoed je portefeuille mee vullen om dan nieuwe oude brol te kopen en weer door te verkopen. Want dat is pas echt kringen (snap je ‘m? Vicieuze cirkel en zo). Nog een kleine tip voor de starters: plaats het bijvoeglijk naamwoord ‘vintage’ of ‘retro’ voor alles – ja zelfs bij de bh’s – en vraag er minstens 20 euro meer voor. Bij deze heb ik ook mijzelf overtuigd om de trend uit te testen. Tot op Instagram onder de naam @wannabevintage!